Dokument przywileju cechu sukienników w Bielsku - Bielitz z 1626 roku.

 
 

   
 

Tekst  dokumentu wydanego w języku niemieckim: Zobacz całość na osobnej stronie.

Potwierdzenie przywilejów wydanych przez Księcia Wacława III Adama z rodu Piastów  na Śląsku z Cieszyna i Głogowa

wydanego w Cieszynie we wtorek po Bożym Ciele w 1548 roku

oraz jego syna Księcia Fryderyka Kazimierza nadany we Frysztacie 1września 1565 roku,

 przez właściciela Bielska Jana Sunnegh-a zatwierdzony w poniedziałek po święcie Trzech Króli w 1626 roku.

   
 

 

Przyjmuje się, że data 1548 to pierwsza udokumentowana data powstania cechu sukienników.

Jednak w ,, Księdze protokołów wyzwolenia uczniów na czeladników" możemy przeczytać,

że już w marcu 1543 roku Klemens Tlhos [Thhos], może Knos ? został przyjęty na czeladnika do cechu

sukienników. Którego syn cechmistrz Paul Knos dokonuje pierwszego zapisu w księdze w 1576 roku ?

Zatem już w 1543 roku cech był dostatecznie duży aby przyjmować uczniów.

Możemy to zobaczyć na stronie poniżej. [AP Katowice - oddz. Bielsko-Biała sygn. 13/105/7 pag. 123 ]

 najstarszy znany uczeń-czeladnik  sukienniczy zmarł 22 Marca 1586 roku.

Kolejnym był Thomas Kunczik zapisany pod datą 1548 zmarły 30 grudnia 1632 roku.

Książę Wacław III Adam urodzony w 1528 roku w 1548 roku po zakończeniu regencji nad nim [w 1545]

potwierdził jako nowy pełnoletni władca księstwa tylko już istniejące przepisy cechowe.

Dokument był wydany w języku czeskim jak mógł wyglądać ?

Zapewnie podobnie jak zachowany do dziś dokument z 1547 roku wydany dla mieszczanina Hieronima Nuk-a,

lub inny ze Skoczowa

Księga została założona w czwartek 12 stycznia 1576 roku a te zapisy zapewnie odnotowano z pamięci lub notatek  cechowych.

Zobacz stronę z dokumentami cechowymi Cieszyna, zachowały się ich czeskie teksty, jak w przywileju Bielskim.

 

   
 

 

   
 

 

   
 

Pierwszy znany z lokacji dom cechowy sukienników Bielskich był  przy farbiarni wspomniany w 1707 roku

drugi zakupiony w 1756 roku w narożniku rynku .

Zobacz zapisy o pierwszym w 1707 na stronie 3-r i zakupie drugiego w 1756 na stronie 50 w księdze  13/105/2  .

Po jego pożarze i przebudowie rynku nowy dom cechowy został wybudowany w miejscu zrujnowanego pożarem kościoła św. Anny.

Dziś po kolejnej przebudowie to dom na placu Smolki 3.

   
 

 

   
 

 

   
 

 

   
 

Zdjęcia z książki: Piotr Kenig i Wojciech Kominiak - ,, Bielsko-Biała i okolice na dawnej pocztówce
w czasach monarchii austrowęgierskiej" - Bielsko-Biała 2001,  ISBN 83-915603-0-9

 

   
 

   
       
 

   
       
 

   
       
 

   
       
 

   
       
 

   
       
 

Wykaz Mieszkańców Bielska z 1808-1809 roku z numerami domów.

   
 

Przykładowa strona z  księgi cechowej: ,,Księga protokołów wyzwoleń uczniów na czeladników"-1543-1689.

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Regulamin dotyczący organizacji produkcji i zbytu sukna w przemyśle manufakturowym i rękodzielniczym na Śląsku,
wydany przez nad starostę Biskupa Franciszka Ludwika Bawarskiego [Franz Ludwig von Pfalz – Neuburg ],

biskupa Wrocławia i Wormacji, księcia Nyskiego,
arcybiskupa Trewiru i Moguncji oraz kanclerza i radców królewskich nad urzędu [ Ober Ambte ] w księstwie śląskim.
Wydany we Wrocławiu 26 grudnia 1717 roku.

 Portret Biskupa Wrocławskiego

 

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Zobacz całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

Pamiętnik cechu sukienników bielskich od 1775 roku. AP- Katowice oddz. Bielsko-Biała sygn.13/105/6

Okładka pamiętnika. [Skóra tłoczona ze śladami zdobienia złotem]

Składa się z trzech części:

1. Przyjęcia uczniów.

2. Wyzwolenia czeladników.

3. Nabycie praw mistrzowskich, a także daty ich śmierci.

 

   

Strona tytułowa części pierwszej.

 

   
 

Zobacz całość części 1 na osobnej stronie.

   
 

Strona tytułowa części drugiej.

   
 

   
 

Strona druga części drugiej.

   
 

   
 

Zobacz całość części 2 na osobnej stronie.

   
       
 

Przykładowa strona części trzeciej pamiętnika.

   
 

   
 

Zobacz całość części 3 na osobnej stronie.

   
 

 

Świadectwo czeladnicze Johann Henrich Piesch [Pisz= Pysz]

 

   
 

   
 

W tłumaczeniu na język polski:

My, zaprzysiężony przewodniczący cechu czcigodnego

 rzemiosła wytwórców sukna  

 w mieście Bielsku na Górnym Śląsku, poświadczamy i dokumentujemy w niniejszym piśmie, że jego

okaziciel Johann Heinrich Piesch uczył się rzetelnie i uczciwie naszego rzemiosła u swego mistrza nauczyciela, a naszego współ mistrza

Christiana Bartelmusa. Został on w dniu 11 czerwca 1816 r. przyjęty przez nasz cech i 29 maja 1820 r. ukończył obowiązkowy okres nauki i został wyzwolony.

Dokonał on takie wpłaty na rzecz kasy braterskiej cechu. Z tego względu zwracamy się Z uprzejmą prośbą do naszych towarzyszy w rzemiośle,

aby wyżej wymienionego do naszego cechu łaskawie przyjęli, do czego upoważnia go mniejsze świadectwo.

My oferujemy w każdym przypadku gotowość potwierdzenia tego. Dla udokumentowania, czego przedstawiamy to świadectwo zaopatrzone pieczęcią naszego rzemiosła i podpisami.

Działo się to w Bielsku 3 grudnia 1820 r.

 Pod dokumentem widnieje sucha pieczęć na specjalnej podkładce z papieru pieczęci z herbem sukienników o tekście otokowym:

* + * DHS: LOEBLICHE: GEWERCH SD: TVCHMACHER IN BIELITZ

i obok pięć podpisów starszyzny cechowej.

 

Christian Wilhelm Zipser

Johann Friedrich Soktich

Johann Jacob Zipser

Gottlieb Heinkes

  

 

   
 

Pieczęć opłatkowa cechu sukienników w Bielsku z tego dokumentu.

Das Siegel Tuchmacher Zunft Bielitz.

 

   
 

   
 

 

Książeczka wędrówki czeladnika sukienniczego Samuela Klimkego z Bielska.

   
 

   
 

Zobacz całą książeczkę na osobnej stronie.

 

   
 

Przypatrzmy się zachowanym pamiątką po cechu sukienników i postrzygaczy Bielskich [Bielitz]:

 

   
 

Ubranie sukiennika-tkacza na tarczy pogrzebowej.

 

   
 

   
 

W 1851 roku został okradziony sukiennik Bielski Wilhelm Christianus wydano opis skradzionych rzeczy.

Zapis zachował się w dokumentach  ,,Korespondencja gminy Lipnik".

Archiwum Państwowego w Katowicach oddział Bielsko-Biała .

   
 

   
 

W czasach zaborów w Bielsku-Białej było muzeum przechowujące zabytki po cechach sukienników  i postrzygaczy sukna

   
 

   
       
 

   
 

I resztki ekspozycji w Muzeum w Bielsku-Białej dziś.

   
 

   
       
 

   
       
 

   
       
 

   
 

Tarcza pogrzebowa cechu postrzygaczy sukna (skóra malowana)
Tłumaczenie napisu : ,,Życie przemija jak wiatr".

   
       
 

   
 

Tarcza pogrzebowa cechu sukienników Bielsko [Tuchmacherzunft-Bielitz] (skóra malowana)

   
 

   
 

Tarcza pogrzebowa cechu postrzygaczy sukna (skóra malowana)

   
 

   
 

Tarcza pogrzebowa cechu sukienników Bielsko [Tuchmacherzunft-Bielitz] (skóra malowana)

   
 

   
 

Kolejna zachowana Pieczęć opłatkowa cechu sukienników Bielskich z 1820 roku.

Tuchmacherzunft Bielitz.

   
 

   
 

Dyplom Mistrzowski Wincentego Hederowicza

.................................................................................................................

My zaprzysiężeni mistrzowie cechowi i inni mistrzowie czcigodnego mieszczańskiego: rzemiosła sukienniczego

w mieście Bielsku C. K. Wschodniej Galicji poświadczamy niniejszym, że

obecny czeladnik : Vitzent Hadrowitcz                                                                              wzrostu:  średniego

mający:  32 lata, wyznania katolickiego,                                                                              twarzy:  podłużnej

urodzony:   w Kentach,                                                                                                         oczu:      szarych

 z: C. K. Wschodniej Galicji.                                                                                                  włosów:  ciemnych,

okręg : Cieszyński                                                                                                 

 Pracował w naszym cechu przez  trzy  lata i przez ten czas jak najlepiej spełniał swe rzemiosło.

 Działo się to: w Bielsku dnia 30 października 1800 dwudziestego drugiego roku.

 Własnoręczny podpis czeladnika : Wincenty Haderowicz

 Mistrz cechowy: Christian Wilhelm Zipser                                                                    Mistrz, u którego pracował czeladnik: Joh. Mückler

 Mistrz pomocniczy: Gottlieb Hoinkes                                                                                                                                 Prof. nr 468

 Sucha pieczęć cechowa z herbem cechu i napisem: *&*  D.H.S. LOEBLICHE GEWERBE SD TVCHMACHER IN  BIELITZ                                                                                                                                                                                                      

Na drugiej stronie odręczna notatka: Każde sfałszowanie tego prawnie wystawio­nego dokumentu będzie zgodnie

 z kodeksem karnym część I § 148 LD uznane za przestępstwo i podlega karze, i ostrzega się każdego przed tym. 

...............................................................................................................................................................................................................................

Taki dyplom upoważniał do samodzielnego prowadzenia warsztatu rzemieślniczego, przyjmowania uczniów oraz zatrudniania czeladników, do zasiadania w gronie mistrzów w cechu i decydowania o omawianych tam sprawach, do piastowania ważnych stanowisk we władzach cechu, a także we władzach miasta.

 

   
 

Przywilej  dla cechu postrzygaczy sukna z Bielska -Bielitz

wydany przez cesarzową Marie Teresę Habsburg z 1748 roku.

Die Grundüngs-Urkunde der Bielitzer Tuchschererzunft. 1748 Jahr.

 

   
 

   
 

Całość na osobnej stronie.

   
 

Przywilej dla cechu garncarzy w Bielsku wydany
przez właściciela Bielska Jana Sunnegh-a w 1639 roku.

Die Grundüngs-Urkunde der Bielitzer der Tӧpferzunft. Bielitz- 1639 Jahr.

 

   
 

 
 

Całość na osobnej stronie.

   
 

   
 

 

   
 

   
       
 

   
 

Przywilej Burmistrza Zatora z 1646 roku regulujący handel suknem w mieście,
dla sukienników z  Bielska, Skoczowa i Pszczyny.
[ W tym czasie wspomniane miasta były poza granicami Polski. ]

 Znajduje się w zasobie Archiwum Książąt  Sułkowskich,
Archiwum Państwowego w Katowicach oddział  Bielsko-Biała.

Zobacz całość na osobnej stronie.